Gehard glas

Gehard glas is thermisch voorgespannen en wordt vervaardigd door float-, spiegel- of figuurglas in een oven tot ongeveer 620°C te verhitten en vervolgens zeer snel en gecontroleerd af te koelen met lucht. Hierdoor ontstaat in het glas een permanente spannings-verdeling, waardoor gehard glas een circa 5 maal grotere mechanische belasting en temperatuurschok kan weerstaan t.o.v. ongehard glas. Het glas is dus niet harder, maar wel sterker dan ongehard glas. Mocht gehard glas onverhoopt toch breken, dan valt de ruit uiteen in onscherpe kleine korrels waaraan men zich niet zo snel snijdt (zie de zijruiten van een auto). Gehard glas is na het harden niet meer te bewerken, de ruit zal breken in deze kleine korrels als men probeert de ruit te snijden, te slijpen of te boren. Eventuele bewerkingen dienen dus voorafgaand aan het hardingsproces te dienen gebeuren.
Om gehard glas te herkennen, wordt op elke te harden ruit een stempel aangebracht welke tijdens het hardingsproces in het glas wordt ingebrand. Gehard glas is daarnaast ook te herkenen aan de spanningsvlekken die zichtbaar worden bij een bepaalde lichtval of door gebruik van een zogenaamde “hardglasmeter”.